Z Kuşağı, ücretli köleliğin cezalandırıcı gerçekliğine uyanıyor
17 Ağustos 2022
Çeviren: S. Erdem Türközü

Doksanlarda, çalışma sözlüğüne yeni bir sözcük sızdı. İşinizde iyi olmak artık yeterli değildi. Artık her ne olursa olsun bu konuda tutkulu olmak zorundaydınız. Gayrimenkul konusunda tutkulu. Reklam satışları konusunda tutkulu. Araba sigortası konusunda tutkulu. Hİ konusunda tutkulu.
Bu bazı saçma durumlara yol açtı. Muhasebecim, şirketinde bir iş için bir gençle görüştüğünü söyledi. Mülakat sırasında bu genç adam “muhasebe konusunda tutkulu” olduğunu iddia etti. Muhasebecim güldü ve şöyle dedi: “Bence geçimini sağlamak için oldukça hoş bir yol ama bu konuda tam olarak tutkulu olduğumu söyleyemem”.
Sonra Silikon Vadisi’nin efendileri, tıpkı Püriten ataları gibi, uykusuz kalmanın ve patronunuz ya da platformunuz için saçma sapan uzun saatler çalışmanın havalı olduğu bir ideal iş fikrini teşvik etti.
Bu “aşırı çalışma etiği”, aracıların, müşterileri hizmetlerle bağlayarak büyük paralar kazandığı sözde “gig ekonomisi”ne uyuyordu. Fiverr serbest platformu için 2017 yılında bir metro reklamı yayınlandı: “Öğle yemeğinde kahve yiyorsun. Yapılacaklar listeni takip edersin [You follow through on your follow through]. Uyku yoksunluğu, tercih ettiğin ilaç. İcra eden biri olabilirsin”. Hatta genç Elon Musk özentilerinin sabah birde, çektiği sıkıntılardan bitkin halde masalarında uyurken fotoğraflarını yayınladıkları “koşuşturma [hustle] pornosu” adlı bir görüngünün rahatsız edici haberlerini bile okudum.
Artık aşırı çalışma etiğine direnen yeni bir hareket var. Buna “sessiz iş bırakma” deniyor ve bu, size ödeme yapılan saatlerde iş yapmak ama daha fazlasını yapmamak anlamına gelir. Eski bir kent işçisi gibi, zil beşi çaldığında şapkanı takar ve kapıdan çıkarsın. Y kuşağı, bu fikirleri Tik Tok ve Instagram gibi platformlarda yayınlıyor (görünüşe göre, bu devasa reklam satış komisyoncuları için, esprili videolar hazırlayarak, direndiklerini iddia ettikleri şeyi tam olarak yaptıklarından habersizler; ki bu ücretsiz çalışmadır ama bu başka bir hikaye).
“Sessiz iş bırakma”, genç Çinlilerin Çinli yetkililer tarafından desteklenen çılgın çalışma etiğini reddettiğine tanıklık eden Çin’in tang ping hareketinin hemen ardından geliyor; burada sosyalist göreviniz haftada altı gün, günde on saat çalışmaktır. Amerika Birleşik Devletleri’nde, Reddit’te “anti-work” [çalışma karşıtı] adlı bir forum, bir milyondan fazla aboneyi kendine çekti, özellikle de genç insanlar boktan işlerinden şikâyet ediyor.
Bana göre, Y ve Z kuşağının, işinizde tutku ve koşuşturmayı teşvik etmenin, genellikle hisse sahibi amirlerin sizi işe almak için -yani hisse fiyatlarını artırmak- boşuna oynadığı bir oyun olduğu gerçeğinin farkına varmaları büyük ölçüde olumlu. Sonuçta, Sarah Jaffe’nin Work Won’t Love You Back [İşiniz Sizi Sevmeyecek] adlı kitabında belirttiği gibi, işinizi sevmeniz istenebilir ama işiniz sizi sevmeyecek ve bu, yeni bir idarî müdürün kârlılığı artırmak ya da hisse senedi fiyatları için düzinelerce çalışanı işten çıkarmakta tereddüt etmeyeceği gerçeğiyle kanıtlanmıştır.
Aristoteles, İsa, Oscar Wilde ve Bertrand Russell gibi büyük devrimcilerin hepsi, uygar bir toplumun işgününü azaltması ve boş zamanı artırması gerektiğini savundu: “Zambakları düşünün, ne çalışırlar, ne de dönerler.”
Kaynak metin: https://unherd.com/thepost/quiet-quitting-is-a-force-for-good/
Bir Cevap Yazın